رابطه سرمایه فرهنگی و مشارکت در فعالیت های بدنی زنان شهر یزد

مقدمه و هدف: امروزه مشارکت زنان در فعالیت های مختلف اجتماعی بخشی از حقوق اجتماعی آنان تلقی می شود. مشارکت زنان در فعالیت های بدنی به دلیل تاثیرات عمده آن بر سلامت جامعه دارای اهمیت بسیاری است. در این پژوهش که با استفاده از نظریه سرمایه فرهنگی بوردیو انجام گرفته، رابطه بین سرمایه فرهنگی و مشارکت در فعالیت های بدنی در بین زنان شهر یزد مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است. روش شناسی: تحقیق حاضر از نوع پیمایشی بوده و داده ها با استفاده از ابزار پرسشنامه جمع آوری گردید. برای سنجش فعالیت بدنی از مقیاس فعالیت بدنی سبک زندگی سلامت محور و برای سنجش سرمایه فرهنگی از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق، کلیه زنان بین سنین 15 تا 30 سال شهر یزد در سال 1393 بوده که طبق فرمول کوکران، 385 نفر از آن ها به عنوان نمونه انتخاب شدند. یافته ها و نتیجه گیری: یافته ها نشان داد بین سرمایه فرهنگی و ابعاد آن (تجسم یافته، عینیت یافته و نهادینه شده) و مشارکت زنان در فعالیت های بدنی رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد، به طوری که هرچه سرمایه فرهنگی زنان بالاتر برود، مشارکت آن ها در فعالیت های بدنی نیز بیشتر می شود. همچنین تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی نشان داد که متغیرهای وضعیت تاهل و وضعیت اشتغال در مرحله اول و متغیر سرمایه فرهنگی تجسم یافته در مرحله دوم، بیش از 27 درصد از تغییرات مشارکت زنان در فعالیت های بدنی را تبیین می کنند. بحث و نتیجه گیری: یافته­ های این تحقیق همسو با نظریات بوردیو نشان داد که تقویت و افزایش سرمایه فرهنگی زنان به فعالیت بیشتر آن ها در فعالیت های بدنی منجر خواهد شد.